رابطه انعطاف‌پذیری مالی و تصمیمات ساختار سرمایه

هدف از این مطالعه، بررسی رابطه انعطاف‌پذیری مالی و تصمیمات ساختار سرمایه در شرکت‌های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می‌باشد.روش پژوهش از نوع توصیفی – همبستگی است وفرضیه‌هابا استفاده از مدل‌های رگرسیون و روش داده‌های پانل مورد آزمون قرار گرفتند. دوره زمانی پژوهش شامل 5 سال از سال 1385 تا 1389 و نمونه آماری پژوهش شامل 82 شرکت از شرکت‌های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می‌باشد. نتایج حاصل از پژوهش نشان داد کهارزش نهایی وجه نقد از منظر بازار منفی است. همچنین بین ارزش نهایی انعطاف‌پذیری مالی و تصمیمات ساختار سرمایه شرکت‌ها رابطه معنی‌داری وجود ندارد و شرکت‌ها در تصمیمات مربوط به افزایش و یا کاهش بدهی‏های خود به سطح انعطاف‌پذیری شرکت توجه نمی‌کنند که این موضوع می‏تواند در بلندمدت به از دست رفتن انعطاف‏پذیری مالی و از دست رفتن فرصت‌های سرمایه‌گذاری سودآور برای شرکت‌ها بینجامد.